Redactie
Op een gegeven moment hadden we in de singel rond kamp Schokland allemaal uilen. Allemaal uilen. Waar je ook liep, al die uilen keken je aan. Ik was er bang van. Ik wist helemaal niet waarom dat was, maar mijn man is een natuurmens en die zei: "Ja, dat klopt. Er is toen een heel erge muizenplaag geweest en daarom zaten al die uilen daar." Want die uilen eten muizen, hè. En dat was ook zo, want je had heel veel van die spitsmuisjes. Dan ging je altijd water in die gaatjes gooien en dan vlogen die muizen eruit. Maar ik heb die combinatie van die uilen met die muizen nooit gemaakt. Die uilen zijn ook krengen hoor. Ik kwam een keer terug op de fiets en het was net of ze over je heen vlogen. Papa zei: "Nou, dan blijf je maar binnen."
Bronvermelding: Gemeente Noordoostpolder, interview met de kinderen Martha, Lien en Peter van Geerlof en Johanna Appels, 12 november 2013.