Redactie
De boeren die de bieten teelden, hadden contact met het loonbedrijf. En de boeren hadden dan contact met de loonbedrijven over wanneer ze de bieten moesten leveren. Een paar dagen van tevoren namen ze contact op:
“Nou, dan en dan moet ik weer zoveel hectare leveren.”
Die contacten tussen loonbedrijven en boeren waren altijd heel goed.
Een boer belde dus dan de loonwerker en zei dan:
“In een week tijd mag ik een vierde van mijn bieten leveren.”
Dat is nu ook weer veranderd. Nu is het zo dat ze in één keer alle bieten kunnen leveren. De partijen die ze mogen aanleveren worden steeds groter. Dat betekent dat de fabriek minder vaak bij de boer moet komen om de boel af te nemen. Het is dus allemaal heel anders geworden. Al voordat de campagne begint, heeft de boer bericht wanneer hij zijn bieten aflevert, in welke periode.
Als het weer wat tegenzit, moet de agent wel een beetje flexibel zijn. Dan moet hij zeggen:
“Nou, dan moet de levering maar uitgesteld worden.”
Dan liggen er wel bieten en dan moet je toch later weer even terug komen om die bieten te laden. Je hebt altijd met de natuur te maken. Je bent van de natuur afhankelijk. Dat is gewoon zo. Dat was met vlas ook altijd al zo. Het groeit allemaal buiten.