Het punt is: onze architecte had al enige tijd een vriendin, en ze wilden gaan samenwonen. Die vriendin zei niet: “Oh, wat jammer, jullie vrienden gaan weg.” Ze zei: “Goh, dat is wel een hele mooie boerderij.” Zij woonde in Haren in een huis uit de dertig jaren. Haren is het Laren van Noord-Nederland. Ze woonde in een boerderijtje, heel klein maar heel modern opgeknapt, dat had ze zelf gedaan. Er overleden mensen in de familie, dus er was ineens heel veel geld. Zij hebben onze boerderij gekocht, waardoor wij, ondanks de crisis, wisten hoeveel we konden besteden.
"Goh, dat is wel een hele mooie boerderij"
Hoe raak je je huis kwijt in crisistijd?
Kees en Inkie de Kloet wilden naar Almere verhuizen en hadden zelfs al een kavel op het oog. Probleem was: zie in crisistijd maar eens je boerderij in een krimpgebied kwijt te raken. Ze hadden echter geluk. Kees vertelt:
Bron: Batavialand te Lelystad, Audiovisueel Archief, interview met Kees en Inkie de Kloet, 28 juni 2018.