Wij woonden eerst in Maarssen en daar mochten we eigenlijk niet weg [van de kinderen, die al het huis uit waren], want “dan is ons ouderlijk huis er niet meer.” Toen wij er eenmaal woonden, vonden ze het ook wel weer mooi, maar het is wel ver weg. Maar nu komt de grap. In Friesland kwamen de kleinkinderen in september of oktober appels en peren plukken. Dan kwamen ze in het weekend. Dat kun je allemaal niet in je eentje. Dat was gewoon feest! Daar konden ze in bomen klimmen, nou, dat is toch mooi! Ze konden voetballen en allerlei dingen in het gras en de ruimte doen, jeu de boules en noem maar op. Ze komen voor het eerst hier [in Almere Poort] – dat zal in de zomer van 2011 zijn geweest – en zitten op het terras en zeggen: “Goh, dit is een vakantiehuis!” Dat hadden ze in Friesland nooit gezegd!
“Mis je Friesland dan niet?” wordt er wel eens gevraagd. Nou, ik mis het niet, maar ik heb er hele goede herinneringen aan. “Heb je daar geen spijt van?” Nee.