Afscheidsdag

Na vele jaren besloot één van de gidsen van een zondagteam te stoppen. Het was mooi geweest, toch elke keer een eind rijden en misschien was er dichter bij huis een nieuwe uitdaging. Het besluit was dus gevallen en de laatste dag van zijn taak als gids kwam er aan.

Het was een prachtige dag: licht bewolkt, beetje wind, veel zon. De bezoekers kwamen mooi gespreid binnen. Er waren hele gezellige familiegroepen, er was een club hele enthousiaste volwassenen, er ontstond een geanimeerd gesprek over scheep-sier en kunst, er was een vrijwilligersgroepje van een watermolen in Overijssel die vol bewondering keek naar ons teamwerk. Kortom, een dag om je direct als vrijwilliger aan te melden!

Onze afscheidnemende gids keek steeds bedroefder. Hier zou hij geen deel meer van zijn. Bijna kwam hij op zijn besluit terug. "maar" zeiden we uiteindelijk, "deze dag met dit publiek was je afscheidscadeautje. Een ander waait op een natte en winderige herfstdag de poort uit...".

(bron: 30 verhalen. Persoonlijke verhalen van vrijwilligers van Batavialand, Niek Sonneveld).