Het is heel leuk, maar wel anders, want de hele levensvorm, de cultuur is helemaal veranderd. Het is niet meer zoals het vroeger was. De mensen zijn harder geworden, nee, vroeger was het veel gezelliger. Iedereen leefde met elkaar. Dat is er nog een beetje, denk ik, maar niet meer zo als vroeger.
Kijk, vroeger als kind, als je moeder er niet was en de buurvrouw had, dan vroeg zij: “Is je moeder al terug?” “Nee.” In Suriname is iedereen tante, familie of geen familie, iedereen zegt ‘tante’. Dat is beleefdheid. “Nee, tante, mamma is er nog niet.” “Kom, kom eten!” En het maakt niet uit of het een Hindoestaan is, een Javaan of een Creool, een Jood of een Indiaanse buurvrouw, je komt en ze geeft je eten. Maar als je wat doet, mag ze je ook slaan. En ga niet aan je moeder zeggen: "Buurvrouw heeft me geslagen! Je krijgt eerst ook een pak slaag van je moeder en dan gaat ze je vragen:
"Wat heb je gedaan, want de buurvrouw gaat je niet zo maar slaan!"