Je hebt een technische opleiding gehad en je komt hier in de hoop dat je verder die technische richting op kunt gaan. Dat is niet gebeurd…. Later adviseerde mij iemand die ik via-via had leren kennen: “Waarom ga je geen opleiding volgen?” Ik zeg: “Als dat kan, waarom niet?!” Hij zei: “Je gaat naar het arbeidsbureau en je zegt dat je een opleiding wilt.” …
Ik moest in opdracht van de directeur [van het arbeidsbureau] een soort beroepentest doen om gewoon te kijken of ik toch een technische opleiding zou kunnen volgen. Nou, die beroepentest was positief. Toen zeiden ze:
“Jij gaat naar CVV, het Centrum voor Vakopleidingen van Volwassenen in Breda.”
Ik ging daar naar toe, maar dat werd een grote teleurstelling. Ik trof daar werknemers die heel laag waren opgeleid en nooit hoger technisch onderwijs hadden gevolgd.
Ik was heel goed in algebra en rekenen. Ik heb daar twee weken gezeten en toen zei één van de begeleiders: “Ja, meneer Ben Alilou, ik wil met u praten.” Ik zei: “Wat? Weer niet goed? Ga ik er weer uit?” ”Nee,” zei hij, “dat gaat u niet. Kijk, hier zitten gewoon heel veel mensen die een lage opleiding hebben. Als wij kijken naar jouw opdrachten, jij kunt gewoon alles precies uitrekenen en tekenen. Waar heb jij dat geleerd?” Ik zei: “Dat heb ik allemaal in Marokko geleerd.” “Oh, hebben jullie dat ook?”
Nou, toen hebben we in overleg met het arbeidsbureau besloten dat ik naar een beroepskeuzeadviseur zou gaan. We zouden de hele dag gaan testen om te kijken voor welke richting ik geschikt zou zijn. Dat was ook in Breda. Toen kwam eigenlijk naar voren dat ik meer geschikt was voor een sociale richting omdat ik gewoon mensen wil helpen. Toen hebben we gedacht dat ik MBO-SD (Sociale Dienstverlening) kon gaan doen. Je bent pas in Nederland, je weet niet wat het is, maar je gaat dat gewoon doen. Ze hebben toen alles voor mij via het arbeidsbureau geregeld. Het arbeidsbureau betaalde de opleiding, een opleiding van drie jaar in Utrecht. Dat heb ik ook gedaan.