"In Suriname spraken we Nederlands!"

In het begin was je als het ware een aanspreekpunt, want destijds waren er niet veel Surinamers of donkere mensen in Nederland. Dus overal moest je weer vertellen uit welk land je vandaan kwam en hoe het komt dat je zo goed Nederlands praat. Dat moest ik allemaal weer uitleggen, ja, in Suriname spraken we Nederlands! Toen ik bijvoorbeeld op de kweekschool [in Paramaribo] zat, toen kreeg ik les van leerkrachten die door Nederland naar Suriname waren uitgezonden, allemaal Hollandse mensen die een contract voor drie of vijf jaar hadden gesloten en les gaven op de kweekschool. Dus op die manier. Thuis spraken we voor het grootste gedeelte Nederlands en je sprak ook Sranan Tongo, maar er werd thuis meer Nederlands gesproken. Mijn vader kon af en toe Surinaams met mijn moeder praten als hij haar iets wilde vertellen, maar voor het grootste gedeelte spraken wij als kinderen Nederlands.