Redactie
Mijn vader werkte voor Unilever, eigenlijk gewoon een Nederlands bedrijf. Hij heeft daar jaren gewerkt. In 1969 was hij op vakantie in Nederland in Leiden, samen met een baas van hem uit Nederland. Zodoende is hij hier [in Nederland] terechtgekomen. Die vakantie heeft zijn hele leven veranderd. Hij mocht van zijn baas van Unilever hier blijven, want het bedrijf waar hij nu werkte was ook van Unilever. Die had problemen met machinisten. Er waren te weinig machinisten. Het werk was stopgezet, omdat bepaalde machines stilstonden.
Mijn vader kwam daar en zag die machines stilstaan. “Doet hij het niet?” “Nee, hij is kapot!” “Wat ga je er aan doen?” “We moeten wachten op iemand uit Italië. Die kan hem maken!” Dat is echt jaren zestig. Hij ging achter die machine staan en krijgt hem aan de praat. Toen hebben ze gecommuniceerd met Casablanca of hij hier kon blijven. Zodoende is hij in Nederland gebleven!