Redactie
Fijnaart was een kleine gemeente, maar het had een groot industrieterrein van 40 hectare, dat helemaal was ontwikkeld op eigen kracht. Er moest een boer weg. Toen ben ik naar Lelystad gereden, om een boerderij voor die man te krijgen. Nadat die boerderij geregeld was, kwam ik terecht bij dhr. S.L. Duursma, het hoofd van de afdeling Agrarische Vestigingen van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders. Die woonde op De Noord in Dronten. Hij liet me de hele gemeente zien. Dus De Meerpaal, met het spelend concertorgel dat er toen nog stond, scholen, Ketelhaven, en weet ik wat nog meer. Hij vroeg me: “Komt u een kop thee bij me drinken?” Nou ja, we dronken een kop thee. Toen zei hij: “Deze gemeente is vacant.” Ik zeg: “Ik wist het niet.” Ik ging weer naar huis, en zei tegen mijn vrouw:
“Daar moeten we toch eens gaan kijken, want ik ben er erg door getroffen.”
Mijn vrouw komt uit de bergen, maar het gekke is dat je hetzelfde majestueuze in de polder kunt hebben. Als je je ogen een beetje dichtdoet en de wolken ziet, is het net of het bergen zijn. Zij viel voor die gemeente, nog meer dan ze ooit voor mij gevallen was. En we zijn naar Dronten gegaan. En die Duursma zei tegen zijn vrouw:
“Dit is de nieuwe burgemeester.”
Hij dacht dat ik daarvoor kwam, maar dat was niet zo!
