Nou ja, je kreeg natuurlijk een bijdrage voor de wegen. En wij zaten natuurlijk met het gegeven dat in de Instellingwet voor de provincie stond dat de provincie de dijken, de gemalen en de hele rataplan over moest nemen. Wij kregen dus die zaak overgedragen zoals het er lag. Er was een enorme achterstand in onderhoud. We zouden goed de boot zijn ingegaan als we dat hadden overgenomen, zonder dat het Rijk daar een enorme afkoopsom bij zou hebben gelegd.Toen hebben wij met de minister daarover overleg gevoerd en onderhandeld, en voor elkaar gekregen dat we een behoorlijke afkoopsom hebben gekregen.
De dijken waren niet op Deltahoogte. Mij is op een gegeven moment ingevallen:
“Jongens, als wij die dijken moeten verhogen… Dat gaat miljoenen kosten!”
Toen was nog niet bekend hoeveel dat kostte. Toen hebben wij aan de minister voorgesteld: “Als jullie nu als Rijk overdragen als de dijken op hoogte zijn.” Daar zijn ze inderdaad ingestapt. Daar hebben we later ontzettend veel mazzel mee gehad, want de kosten van de dijkverhogingen zijn allemaal betaald door het Rijk. En die andere waterschappen zaten steeds van:
“Verdorie, jongens, hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?”
Bron: Batavialand te Lelystad, Project Provinciewording, Interview met Berend Jan Blikman, 16 september 2010.