Lammers was natuurlijk een hele hardhandige wethouder in Amsterdam. Zijn beleid in Amsterdam als wethouder stuitte op groot verzet; denk maar aan dat hele Nieuwmarkt-gebeuren. Dus ik heb heel wat demonstraties bij mijn buurman op de Leidsegracht voor de deur gehad:
“U moet bij mijn buurman wezen.”
Maar ik vond het eigenlijk een hele goede zaak dat in een nieuw gebied als Flevoland Han Lammers met zijn dynamiek dat ambt ging vervullen. Hij heeft het ook met ongelooflijk veel plezier en met veel inzet gedaan. Omdat er dus geen provincie was, en Binnenlandse Zaken als provinciaal bestuur functioneerde en natuurlijk de centen in de zak had, was hij misschien niet zozeer een graag geziene gast, maar wel een veel geziene gast op het departement.
Ik denk ook dat je in zo’n totaal nieuwe situatie zo’n pionierstype moet hebben. Je moet ook een beetje een ruige figuur hebben. De man heeft zich altijd keurig gedragen, hoor, daar gaat het niet om. Maar je moet iemand hebben die doortastend is, en af en toe met zijn vuist op tafel slaat. Want anders was er natuurlijk niks van terechtgekomen. Dus hij paste daar op dat moment prima.