Polders in Tunesië

Tunesië heeft een oppervlakte van 16,5 miljoen hectare met in 2024 een bevolking van 12,3 miljoen, of 0,75 personen per hectare. Het land heeft in het noorden een mediterraan klimaat, met milde regenachtige winters en hete, droge zomers. Het zuiden is halfdroog en gaat over in de Sahara.

Ligging van de polders in Tunesië

Ligging van de polders in Tunesië (bron: esri – Batavialand)

Alle rechten voorbehouden

Hoewel Tunesië relatief klein is, heeft het vanwege de grote afstand van noord naar zuid een grote ecologische diversiteit. Het terrein in het noorden is bergachtig en maakt naar het zuiden toe plaats voor een hete, droge centrale vlakte. Een reeks zoutmeren, bekend als chotts of shatts, liggen in een oost-westlijn aan de noordelijke rand van de Sahara en strekken zich uit van de Golf van Gabes tot in Algerije. Deze meren liggen in natuurlijk depressies, die zijn ontstaan door kwel van grondwater dat oorspronkelijk afkomstig is van geïnfiltreerd en gepercoleerd regenwater in het meer regenachtige zuiden van de Sahara. Het kwelwater verdampt waarbij het zout achter blijft. Het laagste punt is Chott el Djerid in Tunesië op 17 meter beneden zeeniveau.

Er konden twee polders worden geïdentificeerd. De grootste is de Polder Utique. Deze polder ligt in het noorden van het land, is tussen 1962 en 1970 aangelegd en heeft een oppervlakte van 1.230 hectare. De andere is de Berges du Lac. Dit is een welvarende wijk in de hoofdstad Tunis. De wijk is sinds de jaren tachtig ontwikkeld na de aanleg van polders in het Meer van Tunis. In de wijk zijn veel ambassades, kantoren, hotels en een pretpark gevestigd. Er is dus sprake van een stedelijke polder.

In een in 2024 gepubliceerd artikel Des chotts aux polders: le grand projet d’oasis en Tunisie beschrijft Yves Paumier een voorstel voor inpoldering van delen van Tunesische en Algerijnse chotts. Hij wijst erop dat dit voorstel in 2010 als een idee is gepubliceerd, maar dat het inmiddels realiteit begint te worden. Ook internationaal zou het gesteund worden. Volgens hem zouden de inpolderingen passen in een proces van wederopbouw, waardoor onder andere Tunesië minder afhankelijk zou kunnen worden van importen uit het buitenland.

Voor wat de voorgestelde inpolderingen betreft noemt Paumier in dit verband wederopbouw door middel van grote infrastructuurprojecten waarbij de beste technologieën van het moment worden geïmplementeerd en de geografie van de Maghreb fundamenteel wordt getransformeerd. Het is mij niet echt duidelijk hoe realistisch dit plan is. Op Google Earth zijn nog geen sporen van realisatie te vinden.

Alle rechten voorbehouden

Media