Ik werk in de zorg en daar waren de mensen hard nodig. Ik was al heel lang mantelzorger van mijn moeder. Zij heeft zes jaar gevochten tegen longkanker. Toen kwam ze echt heel slecht te liggen. Toen heb ik mijn werkgever gevraagd:
"Kunnen jullie iets regelen dat ik er wel voor mijn moeder kan zijn en misschien ook nog een beetje op mijn werk?"
Maar in deze crisis zaten ze daar ook krap met personeel. "Eigenlijk hebben we iedereen nodig," zei hij. En toen dacht ik: “Ja, mijn moeder heeft mij ook nodig". Ik kwam in een spagaat terecht en dat was heel vervelend. Daar ben ik ook best wel boos over geweest. Ik moet zeggen: door het optreden van mijn huidige leidinggevende kan ik daar nu wel in berusten. Deze man heeft me goed met rust gelaten en geduld met me gehad. Dus, dat maakt het een beetje goed.