Willy van der Most
Held van Flevoland is ook Bram Lindenbergh die vanaf 1935 werkzaam was bij de Directie van de Wieringermeer als hoofdopziener bij de afdeling Domeinen en als zodanig toezicht hield op de gronden van de pachters en later verantwoordelijk was voor de selectie van de pachters in de Noordoostpolder.
Misschien moet ik even in herinnering brengen bij de lezer dat niet iedereen zich zo maar vrij kon vestigen in de Noordoostpolder, maar dat je moest solliciteren naar een landbouwbedrijf. En omdat er zoveel gegadigden waren voor één bedrijf - wel tien voor één bedrijf - was bedacht om de keuze te maken op basis van criteria. Zo moest je Nederlander zijn, het liefst gehuwd, niet te jong en niet te oud, je moest voldoende landbouwopleiding hebben en genoeg basiskapitaal hebben om in je bedrijf te kunnen investeren. En omdat de Zuiderzeegronden van ons allemaal waren, moesten ze ook eerlijk worden verdeeld over de provincies van herkomst en over mensen van verschillend geloof.
De Directie van de Wieringermeer probeerde de omstandigheden zo gunstig mogelijk te maken, dus de bedrijven werden al voorzien van een erf, woning en schuur, en de gronden waren al ontgonnen. Maar dat betekende ook dat ze probeerden pachters te vinden die naar hun idee de beste kans van slagen hadden en daarom stelden ze ook een persoonlijk onderzoek in naar de sollicitanten die door de papieren selectie kwamen: de mannen werden beoordeeld op hun kwaliteiten als landbouwer en de vrouwen op hun rol als echtgenote, huisvrouw en moeder. Dus bij de mannen werd bijvoorbeeld gekeken naar kennis van bedrijfsvoering, moderne landbouwwerktuigen en opgedane ervaring elders. En bij de vrouwen was aandacht voor het huishouden, het wel/niet hebben van een rijbewijs, het lidmaatschap van de Plattelandsvrouwen etc.
Die selectie was zeker geen gemakkelijke klus, maar het was er wel één die Lindenbergh zeer consciëntieus uitvoerde. Mr. Henk Pijttersen die bij Domeinen nauw met hem samenwerkte roemde hem om zijn kennis van de landbouwgrond in de IJsselmeerpolders. Hij achtte Lindenbergh in staat om in een donkere mistige nacht in elk van de drie polders, de exacte plaats, het kleigehalte van de bodem en de naam van de pachter uit zijn blote hoofd te kunnen noemen.
Nieuw Land heeft al eens onderzoek gedaan naar de mensen die een bedrijf hebben gekregen in de IJsselmeerpolders. Eva Vriend, journaliste en historicus, is pas een onderzoek gestart naar de belevenissen van mensen die niet een bedrijf hebben gekregen. Of Lindenbergh voor hun toch ook een held is, dat is natuurlijk de vraag!