Er was een postkantoor in de kantine. Die werd beheerd door Rachnerus, een ondergedoken student. Dat postkantoor was een paar uur per dag open. Hij bracht ook de post. Dan sloot hij gewoon. Dat wisten we allemaal. Daar was alles van het postkantoor, wat dat ook was in die tijd. We kregen vaak geen post, omdat de treinen staakten. We hebben een hele tijd wel eens geen post gehad. Je schreef toen veel meer dan tegenwoordig. Ik zat avonden te schrijven naar de familie. Daar gaat ook tijd in zitten.
De post in Emmeloord in het begin
1 geïnteresseerde
Voordat het eerste postkantoor aan de Rietstraat werd geopend, kon men in de kantine van het arbeiderskamp terecht voor postzaken. De heer en mevrouw De Graaf vertellen:
Bron: Batavialand te Lelystad, Project Pioniers: eerste bewoners, interview met de heer ing. W. en mevrouw W.M. De Graaf-Niemeijer, 16 november 1995.