Redactie
Nou ja, ik moest naar de gemeenteraad, want ik moest voorfinanciering vragen. Je krijgt niet meteen het geld van het Nationaal Programma. Ik heb een voorfinanciering gevraagd van 1miljoen. Dat zijn openbare stukken die naar de raad zijn gegaan: “Wilt u dit voorfinancieren?” Vervolgens heb je de additionele kosten voor het kinderboek, de documentaire, en natuurlijk van het monument, het kunstwerk. Dat zijn allemaal middelen die we zelf hebben gevonden. De provincie heeft bijgedragen en ook het Prins Bernhard Cultuurfonds en nog een aantal fondsen.
Ik ben er heel erg trots op. Ik vind het echt een ontzettend mooi project. Ik vind dat we dit als stad gewoon heel goed hebben gedaan. Ik vind ook echt dat dit gaat om een soort ereschuld. Maar vooral van belang is dat we dit kunnen gebruiken om het verhaal verder te vertellen aan de generaties na ons. Dat is, denk ik, het mooiste. Ik denk ook dat we daarmee de bemanningsleden en hun familie de meeste eer mee bewijzen: door het verhaal te blijven vertellen over wat zij hebben gedaan opdat wij in vrijheid kunnen leven. Volgens mij is dat heel belangrijk. Het gaat nog steeds door.
We zien ook heel veel belangstelling in het buitenland, in Engeland, Canada en Nieuw-Zeeland. Ik heb gesproken met nabestaanden in Nieuw-Zeeland waar ook Nederlandse gemeenschappen, overheden en pers het fantastisch vinden en daar heel veel aandacht aan geven. Onze provincie komt hiermee veel in het nieuws. Het kinderboek is ook vertaald in het Engels, daar is ook om gevraagd. Dat gaat ook naar de nabestaanden, zodat ze het kunnen lezen. Het is ook supermooi geïllustreerd. Eén van de nabestaanden heeft contact met de Nederlandse gemeenschap en met scholen in de eigen woonplaats. Het boek gaat daar ook worden gedistribueerd op scholen. Dus dit verhaal is nog lang niet uitverteld. Dit gaat nog door en dit was precies de bedoeling van dit project.