Nieuw land, een maakbare samenleving, 1942-1967

Het leven van Willem Drees valt vrijwel samen met de duur van de planvorming en uitvoering van het Zuiderzeeproject. Toen hij in 1886 werd geboren begon Lely als technisch ingenieur van de Zuiderzeevereniging aan zijn plan voor de afsluiting en droogmaking van de Zuiderzee. Toen Drees in 1988 stierf bestond de provincie Flevoland nog maar net twee jaar. Drees geloofde in de maakbare samenleving, het idee dat een maatschappij drastisch kon worden veranderd door ingrijpen van de Staat. Toonbeeld van zo’n maakbare samenleving werden de IJsselmeerpolders. Onder het motto “nieuw land, nieuwe geest” werd ervan uitgegaan dat de kolonisten bereid waren tradities en waarden van het oude land achter zich te laten om hier een nieuwe maatschappij op te bouwen. Het Rijk selecteerde de kolonisten en bepaalde waar ze zich konden vestigen. Dit selectiebeleid werd echter al snel beïnvloed door wensen en belangen van het ‘oude land’. Toen de IJsselmeerpolders vanaf het midden van de jaren vijftig ook een stedelijke functie kregen, wijzigde het vestigingsbeleid. De persoonlijke selectie van bewoners was praktisch niet meer uitvoerbaar en bovendien politiek ook niet langer gewenst.