Wat ik ook wel moeilijk vond in het begin waren al die wegen in het buitengebied. Dan stonden er wel bordjes, maar de nummers bij de huizen ontbraken toen. Dat was wel eens lastig, vooral ’s nachts. Als je daar dan heen moest, kon je vaak het juiste huis niet vinden. Dan vroeg ik wel:
“Doe je lampen aan in huis, zodat ik gemakkelijker kan zien vanaf de weg.”
Maar ja, ik heb ook wel eens bij een verkeerd huis gestaan, want dat was bij de buren of zo en die hadden ook de lichten aan….
Vooral toen het drukker was en je ver in het ver in het buitengebied tegen Almere aan bezig was, was het lastig, Maar ook wel hier in het dorp. Je bleef dan een beetje op en neer rijden. Dat maakte het wel eens moeilijk en vooral omdat ik toen nog alleen was. Als mensen echt gingen bevallen waren er natuurlijk ook wel kraamverzorgsters bij.
Ik heb ook wel eens een bevalling gedaan op een veebedrijf. Die mensen hadden hulp op hun bedrijf van een jong stel en ze woonden in een caravan. Die caravan stond in de koeienstal. Dus ik heb daar midden tussen de koeien de bevalling gedaan. Dat was ook wel heel grappig tussen het loeien van de koeien door.
Ook in het dorp heb ik wel eens een bevalling in een caravan gedaan. Het huis van die mensen was in aanbouw. Ze stonden daar met de caravan gewoon op het terrein van hun huis. Die vrouw ging bevallen in de caravan, en die man zat in de hoek van de caravan. Het bed stond in de hoek en zij lag gewoon in bed en op het moment dat dat kind geboren werd, zakte die man door het bed heen. Dat was eigenlijk wel heel grappig. Toen hebben we het kind op de buik van de moeder gelegd en die man van dat bed af gehaald. Ja, dat heb ik ook nog meegemaakt.