Toen het hier allemaal nog van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders was, kon iedereen zich inschrijven: per dag, per jacht, per ree. Iemand die een jachtakte had, kon een jachtdag aanvragen bij de Rijksdienst. Dan kon je ’s winters op fazanten schieten, of op duiven, eenden of een ree. De reeën gingen per stuk, de fazanten - toen waren er nog volop fazanten - gingen per dag of jacht. Met duiven of eenden gingen het hetzelfde.
De dieren liepen rondom ons huis. Toen wij er kwamen wonen was alles echt puur wild. Er werd niet uitgezet. Dat mag nu ook niet meer; toen mocht het wel, maar daar werd niet aan gedaan. Mijn man had een voeremmertje in de boom gehangen en dan hadden wij per dag tachtig fazanten in de tuin. Maar ik denk dat het in 1985 al over was. Dat ging per jaar heel snel achteruit. Toen kwamen er al geen fazanten meer, want toen kwamen de vossen opzetten en was het afgelopen met de fazanten. Dat is heel hard achteruitgegaan, in enkele jaren tijd. Maar in de begindagen: als je een jachtdag op duiven had, dan was het heel gewoon om 250 duiven op het tableau te hebben.
Prins Bernhard kwam ook jagen. Ik heb ook nog wel uitnodigingen en kaarten over welke gasten hij had. Dat ging heel officieel natuurlijk; leuke kaarten met alle gasten erop. Dat was wel heel bijzonder. Maar toen de fazantenjacht terugliep, kwam hij ook niet meer. Ik denk dat het in 1985 wel afgelopen was. Hij kwam echt voor het aantal.