Ik ben hier in de laatste periode van de tweede klas gekomen. Turken waren hier eerder dan Marokkanen. Het eerste Turkse gezin hier in Lelystad maakte ik mee toen ik in de vierde of vijfde klas van de basisschool zat. Het gezin woonde tegenover de school. Dat was toen heel bijzonder. Op de middelbare school heb ik meegemaakt dat de Marokkanen hier kwamen wonen. Ik kwam toen in contact met Doufikar en Loukili. Dat waren de eerste Marokkaanse families. Kun je zien hoe je dat als kind heel anders beleeft.
Wij gingen op school Marokkaanse spelletjes doen. Dan kreeg je vijf een beetje gladde stenen. Je moest één steen opgooien, er eentje bijpakken en dan die steen weer opvangen. En dan weer een steen opgooien, een steen bijpakken. Ik weet niet meer precies hoe het ging, maar je moest het uiteindelijk voor elkaar zien te krijgen dat je alle stenen tegelijk oppakte en opving. Echt zo’n straatspelletje voor minder bedeelde mensen en zoals het vroeger eigenlijk ook was in Nederland. Met niets, iets doen! Dat deden we gewoon op school, op de middelbare school.