Redactie
Het was altijd al een eigen ambitie. Mijn vader, dat was mijn voorbeeld. Mijn vader was echt een Den Uyl, dat was voor hem gewoon de man! En zo ben ik ook opgevoed. De Marokkanen zijn heel geïnteresseerd in politiek, niet alleen in Marokkaanse politiek, maar ook in de Nederlandse politiek. Veel Marokkanen vinden dat heel belangrijk, volgen het ook, hebben het ook echt goed door. Daar vergissen zich heel veel mensen in. Ik weet dat honderd procent zeker! Echt waar. … Ik ben altijd een heel betrokken persoon. En ik was het van plan, zeg maar, maar niet in 2006. Want ik weet het, het kost je heel veel tijd. Ik was het niet van plan in 2006. Toen ben ik gevraagd of ik toch in 2006 wilde. “Nou ja, dan ga ik in 2006 wel!” Ik was eigenlijk niet van plan om er in 2006 al te zitten. Ik was wel lid van de Partij van de Arbeid. En toen kwam dat. Ik dacht: “Nou, okay.”
En ik heb het gemerkt, het kost je echt heel veel tijd. Daarnaast heb je ook gewoon je werk, je gezin, je kinderen gaan ook naar school, die hebben ook hulp bij huiswerk nodig, et cetera. Dan moet je toch allemaal inplannen en je wilt niets missen. Je wilt ook niemand tekort doen. Dat is passen en meten. Ik kan ook heel vaak dingen niet doen of dan moet ik dingen doen, want anders loopt het niet. En je hebt je werk. Ik werk niet in Lelystad, nu werk ik in Zaandam. Je zit ook met je reistijd. En ik houd me met heel veel dingen bezig. Ik heb vanmiddag toevallig een Marokkaanse jongen gesproken die al heel lang naar werk zoekt. Hij zat al weer een jaar thuis. Je denkt: “Dat is niet goed.” Want die jongen is altijd aan het zoeken. Het liefst wil hij vast werk. Ik hoorde gisteren dat hij weer gebeld is door een bedrijf, Delta Lloyd: “Kom je weer, vanaf maart een contract.” Hartstikke blij. Ik hoorde het en ik heb hem vanmiddag even gebeld. Trots! Top! Dus, die zijn er ook, hoor! En dat zijn er heel veel. En je hebt ook een heleboel die niet willen.