De Almere, dat is de allereerste basisschool in Lelystad. Dat vind ik ook zo erg aan Lelystad: alles wat ik hier heb meegemaakt en wat nu nostalgisch zou kunnen zijn, is weg! De basisschool is weg, De Meerkoet is weg, mijn vaders werk, De Waterwijzer, is weg, het Agoratheater is weg, alle zwembaden zijn weg, alles van vroeger is weg! Ik vind dat zo’n kwalijke zaak. Ik noem Lelystad dan ook de ‘wegwerpstad!’… De Waterwijzer vond ik echt een heel markant gebouw en eigenlijk was de beslissing al van te voren genomen om het tegen de vlakte te gooien, terwijl er heel wat mensen waren met mooie ideeën. Ik denk: "Dat is een markant gebouw. Behoud dat!" Mijn vader vertelde ook: "als de dijken zouden doorbreken, dan zou het water precies tot aan de onderkant van dat gebouw komen. Alleen de pilaren zouden in het water komen te staan."
Lelystad 'wegwerpstad'!
In 1969 keerde Ida van der Meulen met haar ouders terug naar Lelystad. Lelystad is nog steeds een jonge stad, maar wat opvalt is dat vele historische gebouwen al verdwenen zijn. Ida van der Meulen vertelt.
Batavialand te Lelystad, Audiovisueel Archief, Interview met mevrouw Grietje en Ida van der Meulen op 30 juni 2014 te Lelystad.