Redaktie
En dan voeren we gewoon van alles en nog wat: zand en steen en spullen naar de Noordoostpolder. En, zoals ik al zei, van die buisjes uit de buurt van Winsum bij Groningen. En dan van die draineerbuisjes voor de Noordoostpolder, die kwamen dan in die greppels te liggen. Dan hadden we dus een heel ruim vol, plus nog er bovenop. Die werden allemaal mooi opgestapeld. En aan die kanten zo, het was een heel, heel schip vol. Daar moest je overheen klauteren wilde je van het achtereind naar het vooreind komen, want je kon niet meer door de gangboorden lopen.
In de oorlog hebben wij ook gelost in Ens en daar was nou net van tevoren… Daar ligt Schokland vlakbij en toen is daar een vliegtuig neergestort. Ik dacht dat het een Engels vliegtuig was. Toen zijn wij naar Schokland gelopen, over een kleipad, met mijn vader en een oom en een neef. En toen hebben we op Schokland gekeken. En toen lag dat vliegtuig daar. Dat kan ik me ook nog heel goed herinneren. Er stond een Duitse soldaat bij op wacht. Dat zijn van die punten die ik me nog herinneren kan. En op Schokland, als mijn vader vroeger voer, gingen ze wel eens achter Schokland liggen, voor de harde wind of zoiets. En ook wel eens in Schokland, in die haven. En nu is het allemaal natuurlijk land.