Het is betreurenswaardig hoe Nederland is geworden. Dat had ik nooit gedacht en verwacht, want ik heb Nederlanders meegemaakt, toen ik hier binnenkwam in de laatste maand van 1965 tot zeventiger jaren, echt aardige mensen, lieve mensen, behulpzame mensen, mensen die meeleven…. Maar, kijk, dan vraag je je af: waar zijn al die lieve, aardige mensen gebleven? Die zijn allemaal dood! Die zijn weg. Ik herken Nederland niet meer. Het is geen Nederland wat ik gekend heb. Dat is heel jammer. De tijden zijn veranderd. De mensen zijn veranderd. Waarom? Waarom moet het zo? Wij zijn eigenlijk, als je nagaat, wij zijn één volk. Wij zijn broeders en zusters van elkaar. Maar dat vergeten we! Onze grootvader is Adam, van jou en van mij…. Wij zijn mensen onder elkaar. Wij moeten niet als vijanden tegenover elkaar staan. Dat mag niet, want we zijn geen vijanden! Wij zijn gewoon mensen onder elkaar. Of je nu zwart bent, rood of geel, wit, dat maakt niets uit. Je blijft een mens. De een is knapper dan de andere, de ene lelijker dan de andere. Zo heeft God ons gemaakt! Wij zijn Zijn volk.
Sommige mensen vragen aan mij: “U bent met pensioen en werkt niet meer. Wil je terug naar Marokko?” Dan zeg ik, zoals ik net verteld heb, hoe Nederland is geworden, dat wil ik liever gisteren terug dan vandaag, maar, jammer, ik kan het niet. Ik heb vier dochters (drie dochters zijn hier getrouwd en eentje gaat binnenkort trouwen) en twee zoons. Die zijn hier ook aan werk. Als ik terugga … ik wil gráág! Alstublieft, want ik ben moe! Zulke ideeën maken me zo kapot, dat ‘Waarom?’ Die vraag ‘Waarom?’ maakt me kapot. Je bent een mens, je hebt een goed stel hersenen gekregen van Allah, die moet je gebruiken! Gebruiken om elkaar te begrijpen! Elkaar te leren kennen! Elkaar vragen te stellen! Zeg ik iets fout? Vraag dan, eerlijk en zonder haat. Je moet me verbeteren en ik moet jou ook verbeteren. We moeten elkaar verbeteren en een goede weg te volgen. Dat is de enige weg. Dat is de weg van Allah! God heeft ook hier gemaakt, maar we gaan toch terug naar Hem of je het wilt of niet. Het leven is maar kort, net alsof je een stad bent binnengekomen en als je klaar bent, ga je er weer uit. Je bent hier geboren en als je zo oud wordt, misschien ga je jonger dood, misschien ga je ouder dood, die tijd is voor jou bepaald! Maak er gebruik van om lief te zijn, aardig te zijn en goede dingen te doen in je leven. Waarom doen we dat niet? Waarom moeten we gemeen tegen elkaar zijn? Waar is dat voor nodig?