Redactie
Ik ben van huis uit remonstrant en ben dus opgegroeid in het vrijzinnig protestantisme, van de V.P.R.O. met puntjes ertussen. Ik ben altijd een tegenstander van de verzuiling geweest en ben altijd van mening geweest dat je op het maatschappelijk vlak - ieder vanuit zijn eigen overtuiging - al die dingen die je samen kunt doen, zoals sport enzovoort, je die ook gemeenschappelijk opzet. Als je rekent dat je in het begin met een paar honderd mensen begint, dan is het natuurlijk idioot om het allemaal apart te organiseren - katholiek, protestants-christelijke en algemeen - en dan is er veel voor te zeggen om dat gezamenlijk te doen. Ik had in de Noordoostpolder natuurlijk ook wel die dorpsverenigingen leren kennen en deze hadden als doelstelling de belangen van de bevolking te behartigen. Ik ben er altijd in geïnteresseerd geweest om daarin - zeker in het begin van Dronten - daarin mijn aandeel te leveren en iets op dat terrein te willen doen.
Ik had natuurlijk al contacten in Oostelijk Flevoland en ik kende daar natuurlijk wat landbouwkundig opzichters. Omdat ik oprichter en eerste voorzitter was van wat toen heette Vrijzinnig Protestants Contactcentrum en nu tegenwoordig de vrijzinnige geloofsgemeenschap, had ik in deze polder contact met allerlei mensen die ook dezelfde ideeën hadden om die verzuiling in elk geval niet te laten wortelen in de nieuwe gemeenschap. Ze hebben mij toen gevraagd om voorzitter van de dorpsvereniging te worden. Dat heb ik toen ook graag gedaan en een hartstikke leuk tijd gehad. Vanuit de dienstleiding - Directie van de Wieringermeer, later Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders - werd dat ook geapprecieerd of eigenlijk wel bevorderd dat de medewerkers iets in de nieuwe maatschappij moesten doen. En zo ben ik daar ingerold.