'Gebundelde deconcentratie' in Almere

1 geïnteresseerde

Kees Nieuwhof hield zich bezig met de huisvesting in Almere, eerst bij de RIJP en later bij de gemeente Almere. Later, als stadsdeelmanager van Almere, zag hij wat voor invloed de planning van woningbouw heeft op het welzijn in de wijken.

Overhandiging van de eerste sleutel van Almere Stad, 1980

Overhandiging van de eerste sleutel van Almere Stad. Rechts minister-president Dries van Agt, 1980 (foto Pim de Wijs, bron Kees Nieuwhof, Lelystad).

Alle rechten voorbehouden

We hadden inderdaad wel een spreidingsbeleid. Dat noemden ze dan ‘gebundelde deconcentratie’: wel een aantal mensen bij elkaar, zodat je toch wat contact had, maar de grote groep werd wel verdeeld over de stad. Dat was zo ongeveer de invalshoek. Dat hing ook een beetje af van … kijk, we hebben op een gegeven moment in Almere Stad Stedenwijk gebouwd. Stedenwijk zijn vrij grote woningen, allemaal vijf- en zeskamerwoningen. Daar kwamen dus allemaal grote gezinnen in en de grote gezinnen waren juist veelal buitenlanders. Dat waren veel mensen uit Suriname en de mensen uit Marokko en Turkije. Dus, uiteindelijk kreeg je daar wel zeg maar een wat grotere concentratie van mensen uit het buitenland, maar dat had meer te maken met de woninggrootte. Daar waren bepaalde regels voor: als je een woning toegewezen kreeg en als je met vier personen was, dan mocht je een zeskamerwoning hebben. Als je met zijn vijven was, mocht je ook een zeskamerwoning hebben. Maar je mocht met zijn drieën geen zeskamerwoning hebben....

Dat impliceerde wel dat daar vrij grote gezinnen kwamen te wonen en – wat ik al zei – dat waren meestal buitenlandse gezinnen. Nederlandse gezinnen waren meestal niet zo groot. Daar hebben we laten wel heel problemen door gekregen. Nu nog steeds! We hebben toen op een gegeven moment die Vogelaarwijken gehad (echte achterstandswijken) en we hebben ook wel met Vogelaar over Stedenwijk gesproken om daar bepaalde maatregelen te treffen om proberen de overlast, die dat toch teweegbracht, te voorkomen. Dan heb ik het over veel jongerengroepen die van hot naar her trekken en veel schoolverzuim, problemen op school, gebroken gezinnen, kinderen die geen eten kregen of tot ’s avonds tien uur op straat liepen. We hebben daaraan wel een flinke impuls gegeven. We hebben toen ook nog een Cruyff Court gerealiseerd in Stedenwijk, in samenwerking met de middelbare school De Meergronden. Dat betekende wel dat de planning van de woningbouw wel zijn impact – zeg maar – op het welzijn van wijken heeft. Daar is in het begin in ieder geval geen of veel te weinig rekening mee gehouden.

Bron: Batavialand te Lelystad, Project Nederlanders – Wereldburgers, interview met Enno Postma en Kees Nieuwhof op 6 februari 2013 te Lelystad.

Alle rechten voorbehouden