Redactie
In 1968 kreeg ik een huis in De Pijp…. Ik leefde nog bij mijn moeder, mijn verloofde woonde al in De Pijp. Zij woonde bij haar ouders en boven haar ouders op drie hoog kwam dat huis vrij. Toen kregen we te horen dat wij dat huis konden krijgen, maar dan moesten we wel eerst even trouwen. Dat hebben dus ook meteen gedaan, op vrijdag de dertiende! ’s Morgens om negen uur waren we als eersten aan de beurt.... Het huis was niet van het Centraal Bureau Huisvesting, maar ik had van de huisbaas toestemming gekregen om het huis te kraken. …. We hebben dat huis omgebouwd en zijn daar gaan wonen….
Het huis was 44m² groot. Er zat een keuken in, een uitbouwkeuken. Daar zat ook de WC. Er zat nog een oude schouw in waar je vroeger kookte. Die hebben we er uitgesloopt en hebben aan die WC een douche gemaakt. Je maakte van alles om een beetje comfort te krijgen, want vroeger moest je naar het badhuis. ’s Vrijdagsavonds dan ging je. Voor een kwartje! Kwartje mee, handdoek mee, een stukje zeep, dan mocht je het badhuis in. Na tien minuten werd er geklopt:
“Eruit! De tijd is om!”
Soms zat je wel anderhalf uur te wachten voordat je aan de beurt was. Het waren allemaal hokjes naast elkaar en dan kon je je daar douchen. Daar ging de hele buurt naar toe. Als je eruit kwam, dan kwam de juffrouw met de trekker om even de vloer een beetje droog te maken en dan kon de volgende erin. De tijd wanneer je er inging werd op de deur gezet en dan werd er geklokt wanneer je er weer uit moest komen. Zo ging dat! … Op een gegeven moment ging dat niet meer en toen hebben we een douche in de keuken gemaakt….