Redactie
Het was een tweekamerwoning. Je had een woonkamer en daarachter had je de slaapkamer en een heel klein keukentje. Het was geen grote woning, want ik weet nog dat mijn ex-man nog het een en ander in die woning heeft aangepast om het een beetje geriefelijk te maken. We hadden geen kolenkachel meer. Er was al een gaskachel in het huis aanwezig. …. Ik weet nog dat je het moest aandraaien en toen had je nog van die opbouw waarop je nog een ketel met water kon zetten. [Er zat ook alkoof in,] zo’n kamertje om zo een afscheiding te maken tussen de voorkamer en de achterkamer. Het is een apart kamertje, het was geen riante kamer.
Je moet je voorstellen, we hadden in de woonkamer een vitrinekast, een bankstel (een twee- en een drie[zits]), dat was het zo’n beetje. En aan de achterkant hadden wij een tweepersoonsbed en mijn oudste dochter sliep bij ons in de kamer. En dan hadden wij een klein keukentje met een heel klein aanrechtje waar je iets kon doen. We hebben er zelf een heel klein badkamertje in gemaakt. De WC zat er ook en na de WC had je zo’n klein badgelegenheid. Wij hadden er een plastic gordijn om een verdeling te maken, zodat als je ging wassen de WC niet nat maakte. Het was een hele kleine ruimte. Als je op het toilet zat, had je nauwelijks ruimte. Je zat er, maar je was al blij dat je een WC had en daarnaast was de badkamer. Zo ongeveer moet je je dat voorstellen.…
Het waren echt oude woningen. Je had nog van die trapgangen en als er iets boven gebeurde, dan kon je dat horen, want zo gehorig waren ze. Ik vermoed dat die woningen omstreeks 1900 gebouwd moeten zijn, want geen van die woningen bestaan meer. Ze zijn allemaal gesloopt en daar zijn andere woningen neergezet.