Redactie
Het bezoek van koningin Juliana was een hele belevenis. Ik kreeg van twee of drie ambtenaren een screening, omdat in die tijd - daar komt het weer tevoorschijn - veel communisten de dienst weigerden. Toen moest toch nog weer een keer gekeken worden of Van Voorst een communist was die Hare Majesteits wapenrok had geweigerd. Nou, dat bleek dus niet zo te zijn. Toen kreeg ik instructies dat je niet zelf over een onderwerp mocht beginnen en dat je ‘mevrouw’ moest zeggen, maar dat ‘Majesteit’ ook goed was.
Toen kwam de grote dag. Zij kwam in het begin van de middag. De koningin kwam als eerste binnen, onmiddellijk gevolgd door Minderhoud die al zoiets had gezegd als: ‘Hier is Majesteit de Koningin!’ De kindertjes keken natuurlijk allemaal meteen naar de deur. Nou, toen heb ik met haar een babbeltje gemaakt naar aanleiding van haar vragen als: "Hoe werkt dat nou?" en "Hoe kun je dat nou voor elkaar krijgen?"Dus ik heb haar verteld dat ik de opdrachten op het bord schreef of in de schriftjes zette. Ik meen wel dat we zeventien leerlingen hadden toen de koningin op bezoek is geweest. Nou ja, dat begreep ze wel. Zij was heel belangstellend ten opzichte van de kinderen. Ze praatte even met de kleintjes en later nog even met de zesde klas:
"Hoe moet dat nou als je straks naar voortgezet onderwijs gaat?"
Ja, dat was heel leuk. Het was een hele belevenis, want ik meen dat er wel twintig mensen in de klas waren: fotografen, journalisten en natuurlijk een hofdame.
Wanneer de koningin weg zou gaan, zou ik met de kindertjes op de steiger gaan staan en met vlaggetjes zwaaien als een soort officieel afscheid. En dat was ook wel grappig. Het zal haar wel voorgezegd zijn, maar op een gegeven moment kwam het hele gezelschap en zij stapte zo uit de rij en vroeg mij: "Meester Van Voorst, de school is nog niet uit!" Want het was vijf over drie of zoiets. Toen heb ik maar gezegd:
"Ter ere van uw bezoek, mochten wij wat eerder uit school."