Redactie
Die dingen waren hartstikke duur in die tijd. Wij waren in de Noordoostpolder en toen was er een aanbieding in Leeuwarden. Dat was een snelwasser. In het midden stond er een bol. Dat ding draaide verschrikkelijk. Het goed leed er wel onder. Ik heb op een middag vrij gevraagd aan de baas. Ik op het brommertje helemaal naar Leeuwarden. Ik kwam bij die baas en ik zei: "U heeft een aanbieding voor een wasmachine." We hadden Fl. 100,-- gespaard en dat ding kostte Fl. 100,--. Dat vergeet ik nooit. Die kerel keek me aan en zei:
"Ik kan hem je wel aanbieden, maar je moet hem niet nemen."
Ik zei: "Niet nemen, maar wat dan?" Hij zei: "Binnen de kortste keren is het kapot met jullie gezin, met vier kleine kinderen. Jullie krijgen van mij een Erres." Ik zei: "Maar daar heb ik het geld niet voor." Hij zei: "We praten niet over geld."
Dat was vrijdag en hij kwam maandag en dat was de enige keer. Hij zei:
"Hier is een Erres wasmachine en die moet je nemen. Hier met een wringer erbij."
En dat kostte Fl. 350,--. Hij zei: "Je geeft mij Fl. 100,-- en de rest [komt wel]. Dan krijgen jullie die wasmachine." We keken elkaar aan. Hij zei: "Doe dat nou maar." Hij heeft gelijk gehad. Het was zo afgelost. Maar op het moment hadden we het niet. Dat is de enige keer, dat we geleend hebben. We waren gewoon om eerst te sparen en dan te kopen. Een wasmachine op afbetaling.