Bob Flobbe
Het eerste ijsbaantje was in de bouwput van sluis en gemaal. December 1953. De betonnen vloer van de sluis lag er al. Plus een stukje van een wand. De bouwvakkers hadden vorstverlet en op die sluisvloer stond 1 cm regenwater. In de luwte van de sluiswand was dat water in 1 nacht bevroren. Terwijl heel Nederland het met nachtvorstjes moest doen, kon ik als 7 jarige daar al op mijn houtjes schaatsen. Een beschutte ijsbaan van 67 x 8 mtr. Wie heeft dat!
De 2e ijsbaan was januari 1954. Op het bevroren IJsselmeer, aan de zuidoostkant van het eiland. Mijn vader had daar een baan geveegd, vanaf ons huisje richting sluisput. Gerrit de Jong en ik schaatsten daar. Eind februari is de ijsbaan door kruiend ijs vernietigd en de dijk op geschoven.
De winters daarna was er vaak op de haven een ijsbaan. Ter hoogte van de kantine. In die tijd waren er al meer bewoners op Lelystad. Er zijn schoolwedstrijden gehouden, waarbij alle kinderen wel een prijsje wonnen. Ook zijn er wedstrijden geweest van werknemers van de diverse aannemers van de polder.
Zo rond 1960 werd er in de polder een stuk land onder water gezet. Aan de zuidzijde was een dijkje opgeworpen. De noordzijde grensde aan het opgespoten zandterrein (waar het dorpshuis op stond). Mijnheer de Jong (oud kampbeheerder) had een lampenwinkeltje aan huis, en leverde 4 gloeilampen van 150 Watt voor die ijsbaan. De armaturen en palen werden "gevonden " bij de diverse firma's die inmiddels op Lelystad werkten. De kabels ook denk ik.
De winter 1962/63 werd er ook weer op de haven geschaatst. En op het hele IJsselmeer. Auto's reden over het ijs van Edam/Marken naar Lelystad en verder naar Urk. Als een auto naar Urk kan, dan is het ijs dik genoeg zo dacht ik. Dan moet ik (16 jr) dat op de schaats ook kunnen. En zo ben ik op de schaats even de 17 km van Lelystad naar Urk en terug geschaatst. Moeder was daar niet blij mee trouwens.
De oprichting van een ijsclub heb ik niet meer meegemaakt.