Schokland lag eigenlijk een beetje afgelegen. Nu zou het niet ver meer zijn, maar ja, wij hadden natuurlijk geen auto thuis. Ik ging wel met mijn zusje op toneelclub en op typeles. Ik ging vroeger altijd met de bus, want mijn vader vond het verkeer te druk. Moet je nagaan. Er was geen fietspad. Alleen een soort ringweg. Ik geloof dat ik in de zesde klas zat, dat ik eindelijk een keer op de fiets naar school mocht. Er reden altijd van die trekkers met gras, van de grasdrogerijen. Er is toen een meisje aangereden. Die zit hier nog in zo’n speciaal tehuis. Die heeft een schedelbasisfractuur opgelopen. Vooral in de bietentijd gebeurden er veel ongelukken met die trekkers. Mijn vader vertrouwde dat niet, dus we moesten met de bus. Of lopen. Als kind vond je het niet leuk, maar naderhand waardeer je het wel.
Bronvermelding: Gemeente Noordoostpolder, interview met de kinderen Martha, Lien en Peter van Geerlof en Johanna Appels, 12 november 2013