Wij ontvingen ook vaak belangstellenden, die per bus bij ons langs kwamen. Zij wilden de drooglegging van dichtbij bekijken en dronken bij ons koffie, zeven cent per kop.
We verhuisden in 1952 naar de kantine in Nagele tot ook daar winkels en bedrijven kwamen plus een café-restaurant en de kantine overbodig werd. Onze volgende standplaats was Swifterbant. En toch was onze eerste kennismaking met de polders de mooiste. We woonden daar zo mooi op Schokland, midden in de natuur, tussen het riet. Toen het barakkenkamp zijn functie begon te verliezen en de kantine overbodig werd, zijn wij in 1971 verhuisd naar Biddinghuizen, waar in die jaren een kantine nog wel nodig was.