Redactie
Het idee om het éénjarig bestaan van Almere te vieren ontstond in september 1977. Omdat het moment van vieren al op 30 november was, moest toch wel in betrekkelijk korte tijd een behoorlijk groot feest uit de grond gestampt worden. De grootste opgave was de organisatie van een feestavond voor de hele bevolking. Daar was geen goede locatie voor. Zowel De Roef als de Bijenkorf waren daarvoor te klein. Uiteindelijk konden we de Wisselhallen gebruiken. Er zijn op die feestavond iets van zeshonderd mensen geweest.
De Wisselhallen was een complex aan De Paal, een bedrijventerreintje in Almere Haven. Hier had de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders een aantal units gebouwd en daar konden beginnende bedrijven een aantal vierkant meters huren. Eén van die units stond in september 1977 leeg en de RIJP heef die keurig voor ons leeg gehouden. Wij hebben het ook om niet gehad, zoals we heel veel om niet hebben gehad.
Omdat we toch wel geld moesten uitgeven, hebben we bij het openbaar lichaam garantiesubsidie aangevraagd. Het openbaar lichaam zou aan het garantiebedrag vast hebben gezeten als we helemaal geen andere geldbronnen hadden gevonden. Maar die vonden we wel. Mede door de inventiviteit van Willem Duijf vonden wij voldoende sponsoren en hebben we uiteindelijk het hele garantiebedrag aan het openbaar lichaam terug kunnen geven en kon het hele feest met sponsorgelden worden gevierd.
Sommige bedrijven hadden erg veel belangstelling voor Almere omdat ze hier een poot aan de grond wilden krijgen. De naam van de sponsor kwam dan groot op borden in de Wisselhallen.
Ik kan me herinneren dat we daar een sjoelwedstrijd hebben gehouden. Homas, marktleider in sjoelbakken, leverde veertig joelbakken om die sjoelkampioenschappen mogelijk te maken. De RABO bank was toen een hele grote sponsor van ons was. We hebben bij verschillende bedrijven best wel wat geld weggehaald. Vooraf aan de feestavond in de Wisselhallen kon hier iedereen snert eten. Ja, dat was leuk, we hadden er lange tafels neergezet en de hele bevolking kon daar aanschuiven om gratis een kop snert te eten. Dat werd gesponsord door Unox. Ik zie nog enorme worsten op die tafel liggen.
Op de avond zelf is het grote feest gehouden, waarbij de voetjes van de vloer konden. We hadden toen een bigband uitgenodigd, The Caledonians, echt een groot orkest. Daar is een man of zeshonderd bij geweest. Ik had de indruk dat daar wel zo’n beetje het hele dorp voor was uitgelopen, want Almere zal niet zo gek veel meer inwoners hebben gehad. Eind 1977 hadden we zoiets van 1.600 inwoners, en daar zaten ook alle kinderen bij.
