Dat is ook nog een mooi verhaal. Op een bepaald ogenblik, [in 1955] was er behoefte aan Sinterklaas en er moest een Sinterklaaspak komen. Toen heeft mevrouw Splinter het Sinterklaaspak gemaakt en die heeft dat dan ook beheerd. Dus als er gebruik van werd gemaakt, dan werd het gewassen en schoongemaakt, en hersteld het als het kapot was, dat deed mevrouw Splinter altijd.
Splinter was beheerder van de kantine en samen runden ze de kantine. Ze hadden zelf geen kinderen. Onze kinderen zaten er eeuwig, die zaten er constant. Ze werden er ook altijd verwend.