Toen ik nog in Mamyo was heb eraan ik meegewerkt dat er een multifunctioneel accommodatie in Lelydorp kwam en dat er een vriendschapband Lelystad-Lelydorp werd opgezet. Die is er 1997 of 1998 gekomen. Die is nog niet zo oud. Het was heel eigenaardig. Ik was met vakantie. Ik kreeg toen de toenmalige districtscommissaris – dat kun je vergelijken met een burgemeester – de heer Landburg te spreken en heel toevallig hadden we het over een Lelystad-Lelydorp. Hij was districtcommissaris van het district Wanica. Wanica is de provincie en Lelydorp is de hoofdstad. We hadden het toevallig over Leeuwe [burgemeester van Lelystad, 1996-2006], Lelystad … Lelydorp. Toen ik terug kwam dacht ik: “Het zou wel te gek zijn om zo’n vriendschapsband op te zetten!”
Ik sprak toen met Leeuwe en toen kwam er een raadsontwerp – het heeft toen in de krant gestaan – dat groepen met een idee konden komen om iets op te zetten tussen hun land van herkomst en Lelystad. Dus, toen ben ik met het plan gekomen Lelystad-Lelydorp om een vriendschapsband op te zetten. Toen heb ik dat samen met Christin Alspeer, die toen nog voorzitter was van Mamyo, dit plan opgezet en als we in Suriname met vakantie waren dan gingen we in Lelydorp samen met de districtscommissaris kijken wat daar mogelijk was. Er was daar een organisatie die al een multifunctionele accommodatie hadden willen opzetten, maar daarmee niet verder kwam. Ze hadden wel een stuk grond van de overheid gekregen. Nou, de grond is er, maar er moet nog geld komen voor het gebouw. Suralco werd aangeschreven, microkrediet werd aangevraagd en ook hier bij de gemeente Lelystad werd geld aangevraagd. Zo is dat gebouw er gekomen. En Margreet [Horselenberg, de toenmalige burgemeester van Lelystad] is ook daar naar toe gegaan om te kijken.