Redactie
Als je hebt over ‘in het diepe gegooid worden’, dan was dat het! Niet alleen omdat ik als MBO-er het werk van een HBO-er ging doen, nee, er was nog een factor, namelijk dat in die tijd de meeste hulpverleners niet wisten wat ze met Marokkanen aan moesten! Maatschappelijk werk is de eerste lijn en dan heb je de tweede lijn en de derde lijn. Maatschappelijk werk behoort eigenlijk een eerste lijnvoorziening te zijn: werken met huisartsen en figuren uit de wijkverpleging, dat zouden de verwijzers moeten zijn. Maar de Marokkanen werden zelfs van Santpoort terug verwezen naar het maatschappelijk werk in Amsterdam-Oost, want daar zat een Marokkaan en die begreep de Marokkanen. Dus ik kreeg verwijzingen vanuit de psychiatrie. Echt van de zotte!
Ja, kijk, de bedoeling is: algemeen maatschappelijk werk is een eerste lijnvoorziening. Als iemand bij zijn huisarts komt en die heeft wat vage klachten die niet meteen als lichamelijk aan te merken zijn, maar meer psychosomatisch, dan wordt hij verwezen naar maatschappelijk werk. Die gaat met hem aan de slag en als dit op een gegeven moment te zwaar voor hem wordt, dan wordt de persoon doorverwezen naar het RIAGG. En het RIAGG heeft dan gesprekken met die man en als hij echt helemaal gestoord is, dan gaat hij naar de derde lijn, bijvoorbeeld Santpoort. Santpoort is een inrichting, zoals Veldwijk in Ermelo. Maar wat er bij ons gebeurde is dat zelfs patiënten, want dat zijn ze als daar op een gegeven moment terecht komen, werden terugverwezen naar het maatschappelijk werk van Humanitas in Amsterdam-Oost. Dus, ik had gesprekken met cliënten die opeens een gesprek begonnen met de plant naast me! En dat met mijn eerste jaar MBO!