Ik was eigenlijk net een soort oppas voor de kinderen zodat zij en haar man konden werken. Op den duur ben ik op mijn eigen gaan wonen, want ik kon niet bij mijn zus blijven. Als die kinderen ouder worden, dan kunnen ze zichzelf wel redden. Toen heb ik een woning gekregen in Amsterdam-Zuid. Ik heb daar een zolderkamer kunnen huren met mijn dochter. In Oud-Zuid bij de RAI heb ik bij iemand een bovengedeelte kunnen huren. Het was twee hoog met daar bovenop een zolder die door die meneer werd verhuurd. Mijn zus verhuisde toen naar Lelystad. Dat was in de hele strenge winter van 1979 … Het was zo koud, dat er binnen ijs op mijn raam was. Toen heeft mijn zus mij met de kinderen opgehaald, want het was te koud om daar te blijven. En de bus reed niet. Je kon niet meer langs de dijk. Vanaf het moment dat ik naar Lelystad ben gekomen heb ik een band met Lelystad. Dus eigenlijk al vanaf 1979.
In de winter van 1979 naar Lelystad
1 geïnteresseerde
Urcila Winter kwam in 1975 met haar kind naar Nederland. Zij woonde eerst bij haar zus en haar gezin in de Bijlmer. Toen haar zus in Lelystad ging wonen, huurde Urcila in Amsterdam een zolderkamer, maar niet voor lang.
Bron: Batavialand te Lelystad, Project Nederlanders – Wereldburgers, interview met Urcila Winter en Ullerich Hoogdorp, op 12 december 2012 te Lelystad.