Redactie
Er lagen al claims voor scholen in Zeewolde. Dat is typisch Nederlands. Iedere groep wil heel graag zijn eigen school hebben. Dat mag ook in Nederland. Ik denk ook dat vrijheid van onderwijs een heel bijzonder goed is in ons Nederlandse onderwijsbestel. Maar geen der groeperingen - protestants-christelijk, katholiek en openbaar - had voldoende leerlingen om echt met een school te kunnen beginnen. De enige manier om met een school te starten was om het samen te doen.
Je had toen nog drie landbouworganisaties en die moesten met elkaar samenwerken. Een ieder had zijn heel specifieke eigenbelang, met name natuurlijk vanuit de achtergronden. Er is toen een commissie opgericht onder leiding van Han Lammers, toen nog landdrost, die de taak kreeg om een school te starten. Dat werd een school vanuit de overheid - we hadden geen gemeente of geen provincie - dus werd het een school onder het bevoegd gezag van het dagelijks bestuur van het openbaar lichaam met een heel eigen inbreng vanuit de verschillende geledingen. De verschillende landbouworganisaties leverden gewoon een aantal bestuursleden en die moesten samen maar zien wat voor school dat zou worden. Dat is de meest boeiende uitdaging in mijn leven geweest. Ik ben altijd een voorstander geweest van samenwerken. Ja, en toen konden we op een gegeven moment toch beginnen met een school waarin die verschillenden groeperingen samenwerkten.
Het grote voordeel was dat ik een team kon samenstellen van mensen die alle drie uit verschillende richtingen kwamen. We werden toen gelijk al een soort basisschool. We liepen al een paar jaar vooruit. Hoewel het basisonderwijs in 1985 ontstond konden we in één gebouw starten en als zodanig functioneren. Het hoofd van de kleuterafdeling kwam uit het protestants-christelijk onderwijs, Frans Meijer kwam uit het katholieke onderwijs en ik kwam uit het openbaar onderwijs. Er is toen nog iemand aangetrokken die toevallig ook uit het katholieke onderwijs kwam, maar op een openbare school werkte. Wij hadden natuurlijk ieder van ons een specifieke inbreng vanuit de drie verschillende onderwijsculturen en de medewerking met de kerken - dat was heel uniek - zowel de parochie, als met de protestantse kerk, een vrijzinnige club hier plus de Samen-op-Weg-gemeente, en de predikanten daarvan. Dat gaf aan deze school een heel specifiek karakter. Ik heb naderhand ervaren, dat toen Zeewolde groeide en Zeewolde meer inwoners kreeg, er de mogelijkheid was om ieder voor zich weer te beginnen, dat het toen ook heel snel ging! Dat was wel heel boeiend.