Redactie
Ik zat op het middelbare agrarische onderwijs en dan moest je dus altijd een plantenverzameling, een herbarium maken. Ik vond een orchidee. Mijn vader had een kennis die als fotojournalist bij het toenmalige Nieuwe Land werkte, de heer Sollie uit Kampen. En die belt mij op en die kwam eens kijken. En die zei: "Dit is hartstikke leuk, dit is een prachtige plant." Het was een moeraswespenorchis, heel zeldzaam in dit gebied. En dan ga je je er voor interesseren en van lieverlee kwam dat.
Mijn vader was zelf meer een vogeltjesmens, maar ja, ik ben jammer genoeg kleurenblind tussen rood en groen en aanverwante kleuren en een vogel zit nooit stil, dat is altijd het probleem. En daarom ben ik me meer gaan interesseren voor de planten en als ik dus bijvoorbeeld niet wist hoe een plant er uit zag, wat voor kleur, ja dan blijft het ding op zijn plaats staan. Dus dat loopt nooit weg, dus dan kan je dat makkelijk nakijken. En toen ik daar eenmaal mee begonnen was, ja, dan word je daardoor geraakt, het interesseert je en je wilt er steeds meer van weten. En op een gegeven moment denk je dat je nog eigenlijk heel weinig weet.