Een Marokkaanse vrouw (3)

Dit is een verhaal vanuit de Almosgroepen. Almos staat voor: Allochtone Moeders Op School. Het ALMOS-programma werd door de gemeente Lelystad gesubsidieerd en door het ROC uitgevoerd.

Zij is in 1996 getrouwd. Nog voordat het bruiloftsfeest werd gevierd, is er iets gebeurd waardoor ze niet met haar man het bed wilde delen. Haar man en zij woonden in Amsterdam.

Ze was heel ongelukkig. Hele dagen alleen thuis. Ze dacht er aan om te scheiden. Veel mensen om haar heen zeiden: “Nee, je moet niet te snel scheiden, probeer het eerst nog een tijdje”, maar zij wist dat ze met die man nooit gelukkig zou worden. Na een half jaar is ze naar Marokko gegaan om te scheiden. Daarna is ze bij familie in Lelystad komen wonen.

Daar kwam een familielid op bezoek die ze al heel lang kende. Hem vertrouwde ze en ze is met hem getrouwd. Ze hebben nu twee kinderen en de derde is op komst in november.

Amsterdam vindt ze een vreselijke stad, maar dat komt vooral door de herinneringen aan nare ervaringen die ze daar heeft opgedaan.
Ze vindt Lelystad heerlijk. Ze woont hier ook op een flat, maar de woning is prettig en de kinderen kunnen veilig buiten spelen.

Opgeschreven in 2006 in het kader van het project Het Verhaal van Lelystad i.s.m. de Flevomeerbibliotheek Lelystad.

Alle rechten voorbehouden