Persoonlijk was ik bijzonder geraakt door Teun Koolhaas die ik heb leren kennen toen Nieuw Land met CASLa in Almere een biografie over hem ging schrijven. Hij heeft mij toen verteld van de droombeelden die hem voor ogen stonden bij de ontwikkeling van zijn stedenbouwkundige plannen, onder andere als lid van het Projektburo Almere en daarna - in dienst van de RIJP - bij het ontwerp van Zeewolde, maar ook bij de Kop van Zuid in Rotterdam en bij andere projecten op de grens van land en water.
In die dromen zag hij voor zich 'een maritieme stad waar het bruisende leven zichtbaar is op de kades en de lange lijnen van het weidse polderlandschap, havens, waterfronten, en de wisselwerking tussen het leven op het land en op het water. Aandacht voor de natuur, het groen dat vanuit het omringende land zich voortzet binnen de stad, waardoor het beeld van de stad zachter wordt en een aangename woonsfeer ontstaat'.
Bij mijn bezoek aan Teun in Amsterdam kreeg ik een schets getoond uit 1972 die hij had gemaakt van Almere (Zuidweststad tot 1971), dus voordat er nog maar een schop de grond in was gegaan en aan die schets zag je meteen al de voor Almere zo kenmerkende meerkernige opzet. In hoofdlijnen had Teun Koolhaas de stad al op de kaart gezet met nog voldoende ruimte over voor invulling van onvoorziene veranderingen die de ontwikkeling van een grote stad zo kenmerken. Wat ik knap vond was dat die eenvoudige schets eigenlijk al meteen het beeld gaf van Almere, zoals het later ook geworden is. Ook wel grappig om te melden is dat Teun zelf ook aangaf dat een stadsplan zo eenvoudig van opzet moest zijn dat het op de achterkant van een enveloppe kon worden uitgetekend.
Teun heeft ook nog een eigen bureau gehad, TKA (Teun Koolhaas Associates), een bv waarin hij een meerderheidsbelang had. Hij legde zijn ideeën vast in ruwe schetsen en tekeningen en Freek Riem, stedenbouwkundige, en hubert de Boer, landschapsarchitect, ontwikkelden deze dan verder. Zo maakte TKA onder meer een plan voor de kuststrook van Lelystad in '87 en een structuurvisie voor de stad als geheel in '89, maar ook een plan voor een Olympisch dorp in Almere en een structuurvisie voor Almere West (Poort en Pampus).
De laatste jaren van zijn leven werkte Teun Koolhaas voor Almere en Amsterdam een een visie voor de twee steden als dubbelstad, verbonden door een mooie brug over het IJmeer. En vlak voor zijn overlijden presenteerde hij met collega stedenbouwkundige Ellen Marcusse, in zijn Atelier IJmeer aan de De Ruyterkade in Amsterdam, ook nog het ontwikkelingsscenario voor een buitendijks te bouwen Almere Pampus. Dit laatste in de aanloop naar de schaalsprong 2030 die Almere te wachten staat.
