Redactie
Onze bruiloft in 1956 was anders dan veel bruiloften nu. In de eerste plaats was er geen geld voor. En wij wilden toch ook onze vrienden en bekenden en familie daarbij hebben. Toen was net de Nieuw Jeruzalemkerk klaar, aan het Cornelis Dirkszplein. Daar hebben wij een zaaltje gehuurd en hadden wij een soort receptie. Mijn vriend Hessel Post, later zeer bekend bij de PTT, was onze spreekmeester. We hebben daar gewoon een gezellige avond gehad.
Het mooiste was: onze predikant dominee Bos, aan de Espelerlaan mijn buurman, had ons niet getrouwd, want dat moest de dominee doen waar de vrouw bij hoorde. Maar hij kwam wel op mijn bruiloft. En toen kwam hij mij ’s avonds feliciteren. Hij zegt: "Ik heb een prachtcadeau voor jou." Ik zeg: "Een prachtcadeau?" Hij zegt: "Ik heb jou boekhouder gemaakt van de Gereformeerde kerk Creil-Espel!" Daar hadden ze nog geen boekhouder, het was allemaal nieuw daar. Je durfde ook niet nee te zeggen. Die man praatte met gezag hè. Je had niet het lef om te zeggen: "Zoek maar een ander", maar dat was zijn cadeau voor mij. Dus vanaf de eerste dag dat ik in Creil woonde, was ik daar boekhouder van de kerk. En dat was toen nog samen met Espel. En dat heb ik zolang gedaan als ik daar gewoond heb, tot 1965.