Sociale ongelijkheid in de Noordoostpolder

Het land was dan wel nieuw, de bewoners brachten gewoonten en opvattingen van het oude land mee en daarmee ook het standsverschil van die dagen. Mevrouw Wagenaar had er al vroeg moeite mee. Ze vertelt:

De boerderij van de familie Heukers aan de Oud-Emmeloorderweg op Schokland

De boerderij van de familie Heukers aan de Oud-Emmeloorderweg op Schokland (privécollectie familie Heukers)

Alle rechten voorbehouden

Het volk was hier gescheiden hoor. Arbeiders en mensen die bij de Directie werkten, woonden in de Rietstraat. De ambtenaren in de Zeeasterstraat. En in de Lisdoddestraat, wat later de Espelerlaan werd, woonden de boeren die op een boerderij wachtten. En dat was ook zo bij de Plattelandsvrouwen. Mijn moeder wilde nooit bij de Plattelandsvrouwen, want daar kwamen, vooral in het begin, meest boerinnen. Die hadden het hart een beetje hoog, die voelden zich veel meer. Dat is nu niet meer zo hoor. Ik heb lak aan zoiets. Het zal mij een zorg zijn of het een boerenvrouw of een doktersvrouw is die naast me zit. Het is heel erg geweest in het begin. Je ging niet met iemand uit die andere straten om. Ik vond dat heel erg, maar goed, ik heb het overleefd.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview van Willy Heukers-ten Bosch met mevrouw Engelien Wagenaar-Damstra, 1 december 2008.

Alle rechten voorbehouden