Eén ding springt er echt met kop en schouders uit dat: je had toen nog door heel de polder die koolzaadvelden. En je had ook de koolzaadroute, zoals je nu de tulpenroute hebt. Dat koolzaad, dat was echt eindeloos. We hebben die route ook een paar keer gereden in die jaren. Ik denk dat het wel tot begin jaren negentig was dat het koolzaad er nog was. Wij keken aan de andere kant van de Oostergo. Op de Westergo stonden nog wat haakse huizen, en daarachter was toen gewoon bouwland en daar stond op een gegeven moment ook gewoon koolzaad. Als wij uit ons slaapkamerraam aan de voorkant keken, keken we zo door de huizen op het koolzaad tot aan de Spiekweg. Dus zover konden we kijken. Dat is nou allemaal volgebouwd.
Eindeloze koolzaadvelden
Het open landschap van de beginjaren van Zeewolde
Ernst Cramer vestigde zich in 1985 vanuit Amersfoort in het nog jonge Zeewolde. Wat Cramer zich uit de begintijd vooral herinnert, zijn de uitgestrekte koolzaadvelden.
Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview van Sjoukje Jager met Ernst Cramer.