Ik zou hier nooit meer weg willen! Ik zou niet in Amsterdam willen wonen. Wel om er naar toe te gaan, maar nee, hier heb je zoveel ruimte, zoveel vrijheid. Ik ben Amsterdammer en ik gids veel op de Batavia. Ik heb allerlei groepen, maar ik blijf gewoon Amsterdammer. Na afloop zeggen ze: “Nou meneer, het was zo fantastisch! We hebben zo gelachen. U brengt de humor echt in het verhaal!” Anders is het gewoon een dood verhaal, hè. Ik leg bijvoorbeeld uit dat het kanon een voorlader is. Ze doen er een doek voor en ik vraag de mensen waarom ze dat doek ervoor gedaan hebben. … Weet je wat ze vorige week zeiden: “Dan komt de kogel niet zo hard aan!” Wat is dat nu voor humor, het is niets, maar die mensen liggen blauw van het lachen. …
Wij gaan bij de Batavia met de hele groep één keer in het jaar een dagje uit. Wij zijn twee keer naar Amsterdam gegaan. Je kunt dan met een gids door de hele Jordaan heen. Dat is gewoon fantastisch, ook al ben je Amsterdammer! Je leeft weer helemaal op! Die gids vertelt dingen, waarbij je denkt: “Je liegt bij het leven!” Wij weten het beter dan hij, maar goed, dat zeggen we dan maar niet. Maar zo werkt dat! … Als je nu kijkt in de Jordaan. Wat woont er nu? Studenten, allemaal studenten. Het zijn goedkope huizen. Studenten kunnen het betalen. En gezellig ook, met terrasjes. Het is een heel andere buurt als toen de echte Jordanesen er woonden…. Ik ga zeker niet meer terug naar Amsterdam om te wonen. Ik heb gezegd: “Ik wil hier dood gaan!” Dus, verhuizen doe ik niet meer.