Redactie
We zijn gewend aan bepaalde omgangsvormen. Qua tijd zijn we precies. Dat zijn we gewoon gewend: tijd is tijd. Wij moeten altijd op tijd zijn. In Marokko bijvoorbeeld, als je gewoon wat afspreekt, negen uur bijvoorbeeld, dan komen ze pas om half tien. Dat is voor hen het normale leven. Maar voor mij is het een half uur tijdverlies. Dan merk je gewoon: zo ben ik niet! Als ik een tijd met jou afspreek, dan moet je je gewoon aan je afspraak houden! Mocht er iets tussen komen, dan moet je bellen of de afspraak annuleren, laat iets van je weten! Dus niets gewoon aan je lot overlaten. Dit zijn gewoon dingen waar ik eigenlijk te gevoelig voor ben geworden. Gelukkig zijn mensen verschillend. In Marokko heb je ook mensen die zich goed aan de afspraken houden en anderen niet. Mensen zijn verschillend. Als je met dit soort gewoontes hier in Nederland opgegroeid bent, dan krijg je het gevoel dat je gewoon wordt tegengewerkt.
Ik heb niet over vakantie. Vakantie is vakantie! Dan hoef je niet constant op je horloge te kijken. Dan moet je je gewoon relaxen en alles vergeten. Je moet je gewoon op jezelf concentreren en gewoon lekker van het weer en de natuur genieten. Maar ik heb het over het dagelijkse leven die Marokkanen ook gewoon beleven. Daar vind ik mezelf niet goed in, want ik ben gewoon gewend aan bepaalde omgangsvormen, aan bepaalde afspraken, Nederlandse waarden en normen. Kijk, we hebben ook gewoon algemene waarden en normen, maar elk land heeft zijn eigen omgangsvormen.