Redactie
Als een boer bij het ploegen zo’n steen raakte, dan krijg je dus dat de boer de zaak oppakte en in de sloot gooide en dan was het hele punt weg. Dan had ie de pest in dat hij met zijn ploeg tegen zo’n betonnen steen was aan gekomen. Meestal ging het wel goed. Die punten stonden achter op de kavel en stonden toch wel veertig centimeter onder het maaiveld. We hielden wel een beetje rekening daarmee, zodat de boeren daar zo min mogelijk last van hadden. Als we constateerden dat die stenen niet meer recht stonden, groeven we die tegel op en herstelden we de KAD-steen weer boven op de tegel. Als die ook gestoord was, werd er op dat punt, of ergens anders in de buurt, een nieuw punt gesticht.
De boer kwam nooit met een melding als er iets gestoord was, dat gebeurde niet. De boer alleen was niet debet aan verstoring, ik bedoel, in de bermen van de wegen stonden ook KAD-stenen en meetpunten van ons via plastic buizen. Als daar dan allerlei activiteiten plaatsvonden, dan gebeurde het wel eens dat er van die punten wegvielen. Maar ja, we hadden weer zo veel andere punten dat je ze vrij makkelijk kon herstellen of nieuwe punten kon neerzetten en opnieuw inrichten.
