Omdat dokter Bekius die winter niet veel medische zaken te doen heeft, geeft hij les aan Gerrie en mij. Maar we hebben ook vaak ijsvrij. Wie in Nederland heeft klas twee (nu groep vier) bij een huisarts doorlopen? Gewoon op een rieten stoeltje in een kamertje van de EHBO-post. Dictee: “De aap heeft een zere staart. De staart moet in de soda.”
In maart ‘54 kan de veerboot Dr. C. Lely weer varen. Aan de wal vindt een onderwijsinspecteur het nodig om de “school” in Lelystad te bezoeken. Mijn vader weet dat dan al, want iedere bezoeker voor Lelystad moet een dag tevoren vergunning aanvragen in het ZZW-kantoortje op de haven van Harderwijk. Om 13.00 uur komt de inspecteur met de boot aan. Om 16.00 uur moet hij met de boot terug naar Harderwijk. “Snoepreisje” zouden we tegenwoordig zeggen. Ik weet nog dat er gesproken werd over het feit dat onze leerprestaties niet goed bijgehouden werden door de dokter. Ja, wij kregen geen rapportcijfers. Maar welke medicus heeft “leerprestaties” nou in zijn studiepakket zitten? Op een gegeven moment kijkt die inspecteur op zijn horloge. Een zakhorloge aan een ketting. De dokter ziet dat en zegt: “Mooi dat u een horloge hebt met Romeinse cijfers. De jongens waren net toe aan Romeinse cijfers en ik moet nodig…” (dit of dat, weet niet meer) en weg is dokter Bekius, de inspecteur verbouwereerd achterlatend. Bekius is er flauw van. Zo hebben wij dus les gehad van de inspecteur zelf. De L betekent 50 en de C is 100, zo wordt ons geleerd. Ik vraag nog waarom we dat moeten weten, want een horloge gaat maar tot 12. Tot op heden heb ik geen antwoord gehad van de Onderwijsinspectie…
Voorjaar 1954 komt Ebe Hazewindus ook op school. Klas één. Zijn vader heeft een sleepboot, de Ebda. Dat voorjaar zijn we ook een paar keer met de dokter in een roeiboot naar de leiddam geweest om meeuwennesten te bekijken. Biologieles heet dat. Maar het roeien mogen wij doen en dat is nog het mooiste. Op het bord bij de deur van de ziekenbarak staat met krijt geschreven: “De dokter is op de leiddam”. Over bereikbaarheid gesproken. De bevestigingsgaten van dat bord zijn tot op vandaag nog te zien in de muur van het gebouw.